Een groot deel van het jaar worden we geconfronteerd met teken. Door de ook in Nederland steeds gunstigere klimaatomstandigheden voor deze spinachtigen, worden ze steeds vroeger in het jaar en vaker gesignaleerd. Naast het feit dat een teek via een beet een vervelende huidontsteking bij dier en mens kan veroorzaken, is hij tevens één van de stekende insecten die in staat is besmettelijke ziekten over te brengen.

Levenscyclus

In Nederland komt met name Ixodes ricinus (de gewone teek) voor. Daarnaast heeft ook de Dermacentor reticulatus zich definitief in ons land gevestigd. De ontwikkeling van deze teken omvat 4 stadia: ei > larve > nimf > volwassen teek. Om zich van het larvenstadium verder te kunnen ontwikkelen tot nimf en van nimf tot volwassen teek, heeft de teek bloedmaaltijden van gastheren (zoogdieren, vogels en evt. mensen) nodig. Zittend op grashalmen en in struiken wachten ze maanden tot zelfs jaren zonder voedsel tot er een geschikte gastheer voorbij komt, waarna ze zich razendsnel aanhechten. Door eerst een verdovende stof af te scheiden wordt van de beet van de teek aanvankelijk niets gevoeld. Vervolgens zuigt de teek zich gedurende enkele dagen tot een week vol met bloed, om zich daarna weer te laten vallen. De levenscyclus van Ixodes ricinus in Nederland kan op deze wijze 3 tot 6 jaar in beslag nemen.

Schade ten gevolge van teken

Teken veroorzaken allereerst directe schade door bloedverlies en evt. ontsteking van de wond. Ten gevolge van krabben door irritatie kan deze ontsteking behoorlijk uit de hand lopen. Daarnaast kunnen teken indirect gevaar opleveren indien ze drager zijn van bepaalde infectieziekten. In Nederland is het mogelijk dat teken besmet zijn (18%van de teken, vlgs. Universiteit Wageningen) met een bacterie (Borrelia burgdorferi) die bij mens en hond de Ziekte van Lyme kan veroorzaken (zie ook onze informatiebrief ‘Ziekte van Lyme’). Teken in het buitenland, met name in landen rond de Middellandse Zee, ,leveren nog meer gevaar op door het overbrengen van infectieziekten als Babesiosis (wordt overgebracht door D. Reticulatus’) en Ehrlichiosis; waarbij een parasiet de bloedcellen binnen dringt en bloedarmoede dan wel een verhoogde bloedingsneiging veroorzaakt (zie voor meer informatie over deze aandoeningen de infobrief ‘Door insecten overgebrachte ziekten’). Babesiose is in Nederland inmiddels ook bij honden vastgesteld die nooit in het buitenland zijn geweest omdat de D. Reticulatus-teek ook in Nederland weet te overleven. Niet elke beet van een teek leidt echter tot besmetting. Ten eerste omdat lang niet alle teken drager zijn van infectieziekten. Ten tweede worden teken vaak verwijderd alvorens overdracht van de infectie plaats vindt (meestal pas na +/- 12-24 uur).

Teken preventie en bestrijding

Het allerbelangrijkste is het voorkomen dat uw huisdier door een teek gebeten wordt. Dit kan door gebruik te maken van een anti-teken tablet, pipet of band. De werkzame stof in veel van deze producten verlamt de teken waardoor ze dood van de hond afvallen alvorens ze zich vast hechten (preventieve werking). Bovendien laten reeds op het dier zittende teken gemiddeld binnen 24 uur los en vallen er eveneens dood af (directe wer­king).

Wordt uw huisdier door een teek gebeten, dan is het belangrijk de teek zo snel en correct mogelijk te verwijderen. Controleer uw huisdier dus regelmatig en verwijder eventuele teken n.a.v. deze tips:

  • De teek niet ‘verdoven’ met alcohol of iets dergelijks, omdat de teek juist dan mogelijk zijn maaginhoud in de wond deponeert;
  • Gebruik een tekenhaakje of tekenpincet: teek dicht bij de huid vastpakken en er voorzichtig uitdraaien, nooit trekken!

Het wondje vervolgens ontsmetten met jodium of betadine;

  • onverhoopt achtergebleven delen van de teek (kaken) verdwijnen na enige tijd vanzelf. Probeer niet die er alsnog uit te krijgen; dit leidt juist tot huidbeschadiging.

Tekeninfecties bij mensen

Ook voor uzelf is een tekenbeet meestal onschuldig, maar kan u ziek maken als de teek langer dan 24 uur op uw huid zit. Het RIVM adviseert in dat geval de huisarts te raadplegen voor een eventuele behandeling. Geef teken dus geen kans. Een tekencontrole na een uitstapje in de natuur is een kleine moeite. Heeft een teek u toch te pakken, dan kunt u hem eenvoudig zelf verwijderen. Voor aanvullende informatie over teken, wat u moet doen om te voorkomen dat u zelf gebeten wordt en wat in het geval dat u helaas een tekenbeet oploopt, verwijzen wij u naar de informatieve site van het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu): www.ziekdoordier.nl (kijk vervolgens o.a. onder ‘weblinks en publicaties’ en daarna bij ‘folders’).

Klik hier voor een overzicht van ons assortiment aan vlooien- en tekenmiddelen… 

Vraag ons gerust wat u in uw situatie het beste toe kunt passen !