FORL of tandresorptie is een aandoening die vooral bij katten vaak voorkomt. Een FORL is een pijnlijke aantasting van de tand of kies van binnenuit. Het is daarom belangrijk dat deze aandoening tijdig opgespoord en behandeld wordt. In deze informatiebrief lichten we toe wat dit inhoudt. 

 

Beeld 

FORL staat voor Feline Odontoclastic Resorptive Lesion. We zien deze aandoening vooral bij de kat en een enkele keer bij de hond. Het betreft bij katten vaak de kiesjes van de onderkaak en met name het eerste kiesje achter de hoektand (de P3) 

Door onbekende oorzaken tasten cellen in het wortelkanaal (zogenaamde “odontoclasten”) de tand of kies aan. Hiervoor lost de tand of kies van binnenuit steeds verder opHet probleem is vaak zichtbaar als een rode uitstulping op de rand van het tandvlees. Dit geïrriteerde tandvlees bedekt een gat in het glazuur van de tand of kieshet eindstadium van de aandoening. Door de open verbinding met het wortelkanaal en de zenuw is een FORL zeer pijnlijk. 

Diagnose 

Een rood plekje op de rand van het tandvlees kan een eerste aanwijzing zijn dat er een FORL onder zit. Door pijn kan opvallen dat een dier slecht eet. Toch blijven veel dieren zo goed mogelijk eten, ondanks de pijn die ze zeker zullen hebben.   

Het maken van röntgenfoto’s van het gebit is de aangewezen manier om FORLs in een vroeg stadium te onderkennen. Bij afwijkingen aan het gebit of tandvlees van de kat zijn röntgenfoto’s daarom de juiste stap. 

Behandeling 

Vullen van zo’n gat is geen optie: de resorptie gaat gewoon door en de vulling valt er na verloop van tijd uit. Helaas is de enige behandeling daarom het verwijderen (extractie) van de aangetaste tand of kies 

De precieze behandeling van een FORL is afhankelijk van het type afwijking. Bij een type I FORL is vooral de kroon aangetast en de wortel nog relatief normaal aanwezig. Bij type II is vooral de wortel aangetast waardoor deze uiteindelijk helemaal kan verdwijnen als het wordt opgenomen in het omliggende bot. Bij type I is een normale extractie van de kies mogelijk. Bij Type II kan dit niet omdat er geen normale wortel meer aanwezig is. In dat geval wordt een kroonamputatie gedaan; de kroon wordt net onder het tandvlees afgefreesd en het tandvlees wordt er overheen gehecht. Voor een juiste behandeling moeten we dus eerst de wortels beoordelen; daarom zijn ook voor de behandeling röntgenfoto’s absoluut noodzakelijk. 

De meeste dieren laten niet goed zien dat ze last hebben van hun gebit. Daardoor lopen veel katten rond met dit pijnlijke probleem. Een regelmatige gezondheidscontrole inclusief beoordeling van het gebit is daarom belangrijk om afwijkingen in een vroeg stadium op te sporen.