Er kunnen verschillende redenen zijn waarom het verstandig is de loopsheid van een teef te voorkomen. De meest gehoorde reden is het voorkomen van een nestje. Daarnaast kunnen er medische redenen zijn om de loopsheid te voorkomen. Er zijn verschillende manieren om de loopsheid bij een teef tegen te gaan. We zetten deze manieren voor u op een rij.

Redenen om de loopsheid te voorkomen

Een teef wordt gemiddeld 2 keer per jaar loops. Tijdens deze vruchtbare periode zal een loopse teef proberen drachtig te worden. Daarnaast is loopsheid soms onhandig of onhygiënisch in huis omdat een teef in die periode bloed verliest. Bovendien kan een teef een aantal weken na de loopsheid schijndrachtig worden, dit geeft vaak hinderlijk gedrag en sommige teven willen zelfs niet meer eten.

De loopsheid kan daarnaast ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van de teef. De cyclus is zodanig dat na de loopsheid het hormoon progesteron gedurende ca. 9 weken verhoogd blijft, ook als de teef niet drachtig is. Dit hormoon kan op termijn aanleiding geven tot het ontwikkelen van tumoren in de melkklieren, baarmoederontsteking en suikerziekte. Als we op jonge leeftijd de loopsheid op de juiste manier voorkomen dan worden de risico’s op deze ziekten sterk verkleind.

Sterilisatie

De operatieve ingreep om de loopsheid te voorkomen bij de teef is sterilisatie. Eigenlijk is dit niet de juiste term; omdat tijdens de operatie de eierstokken verwijderd worden (dus niet enkel afgebonden), is castratie eigenlijk de correcte term. Omdat de meeste mensen de operatie bij een teef toch sterilisatie noemen, hanteren wij ook deze term.

Voor de sterilisatie zal de teef een dag(deel) worden opgenomen. Ze gaat onder narcose en via een snede in het midden van de buik worden de eierstokken verwijderd. Het is ook mogelijk om via een kijkoperatie de eierstokken de verwijderen, vooral voor grotere honden is dit de beste methode. De meeste teven herstellen binnen een aantal dagen van deze operatie, wel zal een teef na de operatie een week rustig aan moeten doen zodat de wond goed kan genezen. Doordat de hormoon-producende eierstokken worden weggenomen is de teef is direct na de operatie niet meer vruchtbaar. De sterilisatie voorkomt ziekten als hierboven beschreven en voorkomt de loopsheid voor de rest van het leven. Nadelen van sterilisatie zijn dat de vacht kan veranderen en dat gesteriliseerde teefjes vaker last kunnen krijgen van urine-incontinentie op latere leeftijd, de kans hierop verschilt per ras. Lees voor een verdere beschrijving van deze ingreep en de voor- en nadelen de pagina sterilisatie bij de teef.

 

Alternatieven voor sterilisatie: hormonen toedienen

De loopsheid kan bij een teef ook door middel van een injectie voorkomen worden. Er zijn 2 soorten antiloopsheid injecties: een lang werkende injectie (5-6 maanden) en een kort werkende. De lang werkende injectie heeft als nadeel dat het tot dezelfde gezondheidsproblemen kan leiden als de loopsheid; namelijk tumoren in de melkklieren, baarmoederontsteking en suikerziekte. De kort werkende injectie is wat de gezondheidsproblemen betreft wel veilig, we zien daarbij zelden deze ziekten optreden. Het nadeel is wel dat deze injectie vaker gegeven moeten worden en dat soms pijn en verkleuring van de vacht op de injectieplaats optreedt. Deze methode kan wel geschikt zijn als de loopsheid kortdurend uitgesteld moet worden, bijvoorbeeld bij pensionbezoek als u uw hond in de toekomst nog wilt laten dekken.

Verder zijn er hormoonimplantaten beschikbaar die de loopsheid kunnen onderdrukken. Dit implantaat wordt via een naald onder de huid toegediend. Het is belangrijk om te weten dat deze implantaten oorspronkelijk bedoeld zijn voor reuen en dat deze niet officieel geregistreerd zijn om de loopsheid bij teven te voorkomen. Het nadeel is daarbij dat de duur van de werking niet goed voorspelbaar is en dat de teef in het begin juist heftiger loops kan worden.

Wat is de beste methode?

In het algemeen geldt sterilisatie als de beste methode om een teef onvruchtbaar te maken en bepaalde ziekten te voorkomen. Er kunnen echter uitzonderingen zijn op basis van factoren zoals leeftijd, gezondheidstoestand, fokkerij en thuissituatie. We adviseren u daarom om met onze dierenartsen te bespreken wat ‘het beste’ is voor uw teef.