Bij een aantal rassen werkt de barrière naar de hersenen niet goed door een afwijking in het MDR-1 gen. Dit kan een overgevoeligheidsreactie opleveren bij gebruik van een aantal medicijnen.  

 

Wat is een MDR1-gen mutatie?
Het Multi Drug Resistent(MDR)-gen heeft een belangrijke functie in de bescherming van het centraal zenuwstelsel tegen gifstoffen en geneesmiddelenEen mutatie in dit gen betekent een verandering waardoor deze bescherming minder goed werkt. De MDR-1 mutatie is bekend bij de Collies (oa Border Collie, Bearded Collie), maar ook bij andere rassen is de afwijking vastgesteld zoals bij de Australian Cattle Dog, Kelpie, Nova Scotia Duck Tolling retriever, Pinchers, Sheepdogs (oa Old English Sheepdog, Sheltie en Bobtail), Schapendoes, Langharige Whippets, Zijde windhonden, McNab dog, en herders (oa Australian Shepherd, Schotse Herder, Duitse Herder, Zwitserse Herder). Ook kruisingen van bovengenoemde rassen kunnen dit defect hebben.  

Om welke medicijnen gaat het? 
Van een aantal medicijnen weten we dat ze problemen kunnen geven bij honden met een MDR1-gen mutatieDe dierenarts is op de hoogte van welke medicatie in deze risicogroepen vallen. In de lijst van risicogeneesmiddelen zitten ook een aantal middelen die gewoon verkrijgbaar zijn bij de drogist of de dierenspeciaalzaak. Een voorbeeld hiervan is Imodium® tegen diarreeNiet alleen geneesmiddelen maar ook ontwormingskuren en ontvlooiingsmiddelen kunnen gevaarlijke stoffen bevatten. Wij raden u daarom aan deze middelen bij uw dierenkliniek te kopen, zodat de dierenarts weet wat uw dier binnen krijgt en u kan adviseren welke middelen veilig zijn om te gebruiken.  

Wat gebeurt er als mijn hond dit defect heeft en een risico-medicijn heeft gehad?
Honden met een afwijking in het MDR1-gen kunnen zenuwafwijkingen vertonen wanneer er risico-medicijnen worden toegediend. De meest voorkomende symptomen zijn: overmatig speekselen, braken, zwakte in de poten, spiertrillingen, epileptiforme aanvallen, spijsverterings- en ademhalingsstoornissen. Dieren kunnen in ernstige gevallen in coma raken en zelfs overlijden. De ernst van de verschijnselen is mede afhankelijk van de gebruikte dosering. 

Hoe komt mijn hond aan dit MDR-gendefect?
Een hond wordt met deze aandoening geboren. Van beide ouders krijgt de hond 1 gen mee.  Dat geeft 3 mogelijkheden: 

  1. Uw hond is “vrij” (heeft 2 gezonde genen mee gekregen) >  uw hond zal bij gebruik van deze geneesmiddelen geen overgevoeligheidsreactie vertonen en kan de afwijking niet doorgeven aan de volgende generatie. 
  2. Uw hond is “drager” (1 gezond en 1 defect gen) > uw hond kan een overgevoeligheidsreactie vertonen op de risico-geneesmiddelen, maar dit hoeft niet te gebeuren. Ook kan het afwijkende gen aan de helft van de nakomelingen worden doorgeven.  
  3. Uw hond is “lijder” (heeft twee defecte genen mee gekregen) > uw hond heeft een grote kans op het vertonen vergiftigingsverschijnselen bij toediening van risico-geneesmiddelen. Lijders geven het defect door aan al hun nakomelingen 

Hoe weet ik of mijn hond het gendefect heeft?
Voor alle risico rassen raden wij aan om de hond te laten testen.Hiervoor wordt door de dierenarts bloed of een swab van het wangslijmvlies afgenomen en opgestuurd naar het laboratorium. Hierbij wordt duidelijk of uw hond “vrij”, “drager” of “lijder” is. Het is dus niet zo dat alle honden van genoemde rassen niet tegen deze medicijnen kunnen, dat is afhankelijk van de uitslag! 

Waarom zou ik mijn hond laten testen?
Het is raadzaam uw hond te laten testen op dit gendefect wanneer u in het bezit bent van een van bovenstaande rassen of wanneer uw hond overgevoelig reageert op een bepaald medicijn. Als de hond ‘vrij’ is biedt dit ook meer geruststelling bij het gebruik van medicatie in de toekomst.