Katten kunnen last hebben van blaasgruis. Deze katten vertonen vaak een afwijkend plasgedrag. Bijvoorbeeld vaak plassen, moeite met plassen, pijn bij het plassen of buiten de kattenbak plassen. Vaak likt de kat rondom de geslachtsdelen en in de urine is vaak bloed te zien. Deze informatiebrief gaat in op de achtergronden en de behandeling van blaasgruis bij katten. 

Hoe komt mijn kat aan blaasgruis? 
Belangrijk om te weten: blaasgruis is niet besmettelijk! Blaasgruis ontstaat door een aantal factoren: 

  • Voeding en drinkgedrag. Te geconcentreerde urine ontstaat doordat het huidige voer een te hoog gehalte bevat aan magnesium, fosfor, calcium en/of eiwitten. Of doordat het huidige voer een te hoge of te lageurine-pHveroorzaakt. Of doordat de kat te weinig drinkt. 
  • Ontsteking aan de urinewegen (met name struvietkristallen worden dan gevormd). 
  • Leeftijd en ras.
  • Geslacht. Blaasgruis komt voor bij zowel poezen als katers. Een verstopping van de urinewegen als gevolg van blaasgruis zien we meestal bij katers omdat deze een langere en dunnere urinebuis hebben.

Onderzoek: 
Het stellen van de diagnose gebeurt door een urine-onderzoek. De urine van de kat wordt door middel van een laboratoriumonderzoek bekeken.  

  • Met behulp van de microscoop wordt de urine geanalyseerd op ongebruikelijke factoren als ontstekingscellen, bloed, bacteriën en uiteraard op kristallen (blaasgruis). 
  • Daarnaast worden soortelijk gewicht, zuurgraad (ph), eiwitten en dergelijke bepaald.  

Voor de behandeling van de kristallen is het heel belangrijk om te weten om wat voor soort kristallen het gaat. De meest voorkomende kristallen zijn struvietkristallen en calcium-oxalaatkristallen  
Deze twee kristallen worden in deze informatiebrief behandeld. 

Naast het urineonderzoek is het belangrijk dat de dierenarts de kat verder onderzoekt. Een echografisch onderzoek of een röntgenfoto kan hierbij een gewenst zijn om bijvoorbeeld te kijken of de kat stenen in zijn blaas heeft.   

Behandeling: 
Struvietkristallen:
Bij struvietkristallen is het belangrijk dat uw kat in eerste instantie op een speciaal struviet-dieet komt te staan. Dit dieet (zowel in natte als in droge vorm) is speciaal samengesteld om struvietkristallen op te lossen. Het advies is om uw kat minimaal 6 weken op dit voer te laten staan. Na die 6 weken brengt u verse urine voor onderzoek om te kijken of de kristallen zijn verdwenen.  
Wanneer de kristallen zijn opgelost schakelt u eventueel (afhankelijk van het merk) langzaam over op een preventief blaasgruisdieet om te voorkomen dat zich nieuwe struvietkristallen gaan ontwikkelen. Omdat uw kat aanleg heeft voor het ontwikkelen van struvietkristallen is het noodzakelijk om dit dieet levenslang voort te zetten.

Calciumoxalaatkristallen:
Bij calcium-oxalaatkristallen adviseren wij de kat een speciaal dieet te voeren. Dit dieet (zowel in natte als in droge vorm) voorkomt namelijk de nieuwe vorming van calciumoxalaat. Omdat uw kat aanleg heeft voor het ontwikkelen van calcium-oxalaatkristallen is het noodzakelijk om dit dieet levenslang te blijven geven.   

Heeft de kat naast blaasgruis ook een ontsteking? Dan schrijft de dierenarts een antibioticakuur voor eventueel gecombineerd met een pijnstiller.  

Preventie:  
Wat kan ik doen om te voorkomen dat mijn kat (weer) blaasgruis krijgt? 

In ieder geval moet uw kat levenslang op een strikt antiblaasgruisdieet komen te staan. Welk dieet uw kat krijgt hangt mogelijk af van het soort kristal dat er in de urine is gevonden, het soortelijk gewicht van de urine en het lichaamsgewicht van de kat. 

Waarschuwing! 
Wees extra alert op het plasgedrag van uw kat. Zodra uw kat niet meer of nauwelijks kan plassen, kan het zijn dat de urinebuis verstopt is. De afvalproducten uit de urine komen dan in het bloed terecht, de kat vergiftigt zichzelf als het ware. Dit kan ernstige nierbeschadiging tot gevolg hebben. De kat kan gaan braken, in coma raken en zelfs overlijden als u er niet op tijd mee naar de dierenarts gaat!